PRACA TERAPEUTYCZNA Z WYCHOWANKAMI ZAKŁADU POPRAWCZEGO

Praca terapeutyczna z wychowankami Zakładu Poprawczego w Trzemesznie obejmuje:

1. konsultacje psychoterapeutyczne, 

2. diagnozę uzależnienia,

3. pracę terapeutyczną.

 

Konsultacje psychoterapeutyczne mają na celu zebranie szczegółowych informacji dotyczących historii życia wychowanka; jego relacji rodzinnych, ważniejszych wydarzeń (w tym często wydarzeń traumatycznych związanych na przykład z uzależnieniem jednego lub obojga rodziców, porzuceniem, zaniedbaniami emocjonalnymi itp.), relacji rówieśniczych, zachowań ryzykownych, rozwoju społecznego. 

W trakcie spotkań konsultacyjnych psychoterapeuta ma możliwość wstępnego ustalenia również ewentualnych zaburzeń osobowości. Ma to znaczenie w dalszym terapeutycznym kontakcie z wychowankiem. 

 

Diagnoza uzależnienia odbywa się przy wiedzy i za zgodą wychowanka. Do przeprowadzenia diagnozy potrzebna jest przede wszystkim szczerość. Część wychowanków na tym etapie odmawia współpracy, nie chcą brać udziału w procesie diagnostycznym. Zaprzeczają swoim problemom związanym z zażywaniem substancji psychoaktywnych (alkohol, narkotyki, dopalacze, leki psychotropowe i inne substancje zmieniające świadomość). Jeśli wychowanek odmawia uczestnictwa w procesie diagnozy ale jest zainteresowany samą rozmowa z terapeutą, spotkania są kontynuowane. Uświadomienie sobie problemu uzależnienia, skonfrontowanie się ze stratami w swoim życiu związanymi z zażywaniem i uzależnieniem, a tym samym wzięcie odpowiedzialności za swoje życie, dla wielu wychowanków jest nie możliwe. A w każdym razie niemożliwe w krótkim czasie. Zazwyczaj mają oni za sobą historię zawodu i rozczarowania związaną z osobami dorosłymi i instytucjami. Dodatkowym obciążeniem są ewentualne zaburzenia osobowości. Jeśli wychowanek chce rozmawiać, jest to dobry punkt wyjścia. Uzależnienie stanowi zazwyczaj objaw wielu innych problemów. 

Wychowankowie, którzy są zainteresowani rzetelną diagnozą uzależnienia muszą opowiedzieć terapeucie historię zażywania. Bierzemy pod uwagę wszelkie substancje psychoaktywne, również te zażyte jednorazowo. Po zebraniu wywiadu diagnostycznego, terapeuta omawia z wychowankiem po kolei wszystkie objawy uzależnienia. Wychowanek otrzymuje profesjonalną diagnozę. 

 

Praca terapeutyczna z wychowankami obejmuje:

- motywowanie ich do zmiany stylu życia poprzez wskazywanie strat, jakie dotąd ponieśli oraz wskazywanie korzyści z przestrzegania zasad życia społecznego

- naukę nazywania, rozpoznawania a następnie konstruktywnego wyrażania emocji, szczególnie trudnych takich jak; złość, wrogość, rozczarowanie, niepokój, gniew

- omówienie i pomoc w zrozumieniu ich historii życia z rozpoznaniem własnej odpowiedzialności

- pomoc w zrozumieniu aktualnie przeżywanych emocji

- poszukiwanie z wychowankiem odpowiedzi na pytanie o rolę substancji psychoaktywnych w jego życiu

- pomoc w rozeznaniu własnych potrzeb, planów, marzeń - przywoływanie do realności i poczucia wpływu na swoje życie

- pomoc w przygotowaniu się do wyjścia z placówki tak aby nie powrócić do zażywania

- informowanie wychowanka o możliwościach pomocy terapeutycznej poza zakładem. 

 

Praca terapeutyczna jest bardzo złożona i zapewne nie oddałam tu wszystkiego. Wychowankowie Zakładu Poprawczego są specyficznymi pacjentami to znaczy z bardzo trudną historią życia, wieloma traumatycznymi zdarzeniami, tym samym z brakiem podstawowego zaufania do dorosłych i instytucji. Na sam proces terapeutyczny wpływ ma również sam fakt, czasem wieloletniej, izolacji społecznej. Co utrudnia wiarę wychowanków w to, że mogą poradzić sobie w życiu inaczej niż radzili sobie dotąd. Izolacja społeczna pozbawiła ich często podstawowych społecznych doświadczeń. Jest to więc dodatkowa trudność w pracy z nimi.

-- 

 

---